Imię: Suriel.
Nazwisko: -----
Wiek: Kiedy przybiera formę człowieka (ludzie go wtedy widzą jako człowieka ale wciąż jest wilkiem) wygląda na siedemnastolatka, a normalny wiek czyli wilczy to 170 lat.
Wzrost: 175/98.
Waga: 72.
Ilość Ney: 2000.
Przynależność: Klan powietrza (Lider klanu).
Historia: Był to normalny ciepły i miły dzień. Dla klanu powietrza zwłaszcza miły gdyż parze z tego klanu urodził się mały wilczek któremu nadali imię Suriel. Suriel miał spokojnie wilcze dzieciństwo, spokojnie dorastał w gronie rodziny i gronie klanu. Rodzice o niego dbali i pomagali mu kiedy tego potrzebował. Klan pomagał w rozwoju Suriela w walce czy też w rozwoju intelektualnym by był inteligentny, rozsądny i mógł opracowywać dobre taktyki i szybko orientować się w walce. Suriel lubił trenować z klanem jak i spędzać czas z rodziną. Jego ojciec był Liederm klanu, gdy ruszał w podróże czy też na misje zawsze tęsknił za nim. Wtedy zawsze matka opowiadała mu różne historię i bawiła się z nim by nie tęsknił tak, z resztą lubiła opowiadać mu historię i bawić się z nim. Pewnego dnia klan zaatakowali łowcy, Suriel z matką i innymi młodszymi wilkami i matkami tych wilków schowali się w schronieniu walka po między klanem a łowcami trwała długo. Niestety duża część klanu poległa w walce również jego ojciec a potem matka. Ojciec zginął w boju a matka w obronie Suriela gdy pewien łowca zaatakował schronienie i akurat chciał zaatakował Surilea, matka broniła go dzielnie gdy rzuciła mu się do szyi łowca szybko wyciągnął sztylet i przebił ją. Gdy łowca przebił matkę Suriela chłopiec stał sparaliżowany, przerażony, nie ruszał się w ogóle i jeszcze do tego gdy łowca przebił jego matkę sztyletem krew matki trysnęła na niego. Suriel stał jak stał, łowca wyciągnął strzelbę ale całe szczęście matka innego wilka rzucił się na niego i wbiła swoje zęby w jego szyję. Chłopiec został uratowany lecz śmierć jego rodziców bardzo go dotknęła, Suriel dzień w dzień płakał przy blasku księżyca. Pewnego dnia wszyscy zostali zebrani by coś ogłosić, Suriel przyszedł przygnębiony, smutny, nie miał chęci na nic. Klan ogłosił że nie mają Lidera więc Liderem zostanie potomek Lidera innymi słowy padło na Suriela. Powiedziano by Suriel wystąpił na środek i zrobił tak jak powiedzieli, wystąpił na środek. Stał przygnębiony, smutny i w ogóle nie chętny do niczego nie patrzył na nikogo. Najstarsi członkowie klanu  podeszli do niego a on spojrzał na nich smutnymi oczami. powiedzieli mu że w końcu musi się z tym pogodzić i czy przyjmie stanowisko Lidera klanu. Suriel zgodził się i został Liderem klanu. Pierwszym postanowieniem było by wszystkich poległych pochować, wskazał najpiękniejsze miejsce na terenie klanu i tam pochowano poległych. Suriel powiedział by jego rodziców pochowano obok siebie. Suriel co nocy odwiedzał grup rodziców i płakał przy ich grobach. Po długim czasie Suriel wrócił do normalnego stanu, znienawidził ludzi i postanowił ich unikać. Teraz dowodzi klanem jak najlepiej potrafi i często odwiedza grób rodziców.
Uwagi: mitarashi